Working on my Dreams Towards my Destination
«Clases de lo social» é unha serie de comedia feita para internet, gravada en Galicia e que se podrá ver a partir do mes de Xuño deste ano 2013.
Protagonizada polo actor Santi Romay e no que participan tamén actores como Xulio Abonjo, Monti Castiñeiras, Sabela Arán, Carlos Blanco, Avelino González, Noelia Toledano, Julio Cela, e un servidor Pablo Pose.
Dirixida polo director Pablo Cacheda de Paz.
Hoxe pasoume unha de esas cousas que hai tempo que non me pasaban, tiña un casting as 18.30 para unha curta na Coruña, cheguei as 18.00 así que estiven esperando no coche ca gran sorte de que aparquei case xusto na mesma porta, as 18.15 saín do coche e fun para dentro, según entras unha chea de cores invaden os teus sentidos, cóllenche os datos falas un pouco ca persoa que te recibe pero de vez en cando xa te vas dando conta de que hai alguén na mesma sala que chama demasiado a túa atención, segues a falar ca persoa do casting pero inevitablemente o único que desexas e mirar para o sofá do outro lado da habitación, dúas rapazas falan animadamente pero con discreción.
Unha de esas persoas e a típica que poucas veces se ven, os seu ollos xa desprenden a luz que moitas veces a nós mesmos nos falta co cal xa lle das moita mais importancia que a outros ollos, o único que queres e seguir mirando para eles sen parar, que marche todo o mundo da sala e quedarte a soas falando sen pronunciar palabra.
E a típica persoa que cando sorrí pode quitarche todos os males de ese día, que as preocupacións pasen a ser algo secundario, que os problemas habituais que non che deixan pensar con claridade se convirtan en claras solucións.
E a típica persoa que non queres que marche nunca de ese sofá, de feito preguntas si o sofá esta en venta, xa sei, son medidas desesperadas dun home desesperado, je je.
E a típica persoa que intentas de algunha maneira tropezar con ela para darlle o teu mais sincero e cariñoso, «perdoname non te vin» , xa claro como que non lle quitas ollo.
E a típica persoa que cada vez que miras para ela, pensas: » veña atontado, dille algo, a ver oh que ti eres guapo e simpático» intentas levantarte do sofá e parece que te están agarrando pa que non vaias.
E a típica persoa na que cando saes do teu casting xa marchou e saes correndo pola porta pa fora mirando para todos os lados e direccións buscándoa, pero na atopas.
E a típica persoa atípica.
«Petit Comité» es un programa piloto dirigido por el polifacético actor Ibon Uzkudun. El programa es una mezcla divertida de entrevistas a distintas personalidades del deporte o de la canción y mucho humor a cargo mismamente del propio presentador Ibon Uzkudun, de la azafata del programa la actriz Abigail Montiel, el gran imitador y actor Roi Da Costa y «Pablo el Becario» representado por el actor gallego Pablo Pose.
Durante el transcurso del programa de una hora aproximadamente aparecen distintos sketch realizados con actores y actrices como; Tatiana Mouro, Boris Morandeira, Brais Breijo, Anxo Meis, Silvia Muñiz, Carmen Mendez y Tania Villamarin, siempre amenizado por la música de la banda de Petit Comité dirigida por el director Alejandro Barbosa.
En este primer programa piloto acuden como invitados para someterse a las picantes y divertidas preguntas o realizar distintas pruebas, el futbolista del R.C. Deportivo de la Coruña, Juan Carlos Valerón, el autentico imitador de Michael Jackson el jovencísimo Alex Blanco y la voz gallega de la música celta la cantante Rosa Cedrón.
Este programa ha sido grabado y realizado en el Pazo da Cultura de Carballo ( A Coruña).
«As Marxes da Desgraza» e unha escolma de fragmentos da obra de Roberto Vidal Bolaño. Obra dirixida polo dramaturgo Santiago Cortegoso escenificase a vida de distintas personaxes que teñen como común, un punto de encontro e as suas vidas desgrazadas.
Horarios:
13,14 e 15 de Maio ás 11:00h – Funcións matinais para escolares.
14,15 e 16 de Maio ás 20:30h – Funcións para público en xeral.
17 de Maio ás 20:30h – Recital Poético
18 de Maio ás 20:30h – Concerto Musical
Entrada gratuita, no Teatro Colón ( A Coruña)
ABRÍNDOSE O TELÓN
Sempre o quixen facer, si, sempre o pensei, o que pasa e que a veces tarda en chegar xa séa polos motivos que séa tarda en chegar. De pequenos xogamos a ser todo tipo de personaxes, animais, convertiamos cada día nunha historia incríbel pero a medida que vamos crecendo os días xa non son historias asombrosas, non nos convertimos en personaxes diferentes nin en animais con poderes sobrenaturais, a maioría das persoas convertémonos en algo co que non nos sentimos identificados; – si fas isto vaiche ir ben, isto outro ten moita saída, os típicos consellos que non paramos de escoitar cando xa estas a piques de rematar 3º de BUP (si eu son de BUP) para entrar a cursar o último ano de instituto. Estes consellos convértense en algo real cando o que te queres adicar na túa vida e a facer de cada día unha historia incríbel e ser todo tipo de personaxes e animais; – que va, non creo que chegue nunca a vivir de iso, eu non valgo pa iso, vou estudar outra cousa e facerlle caso o orientador e convirme e algo rutineiro e aburrido.
É certo iso que din os vellos do lugar; – Ai neniño aproveita que os anos pasan moi rápido e cando te queres dar conta xa non podes facer nada. Cada vez que o penso estou mais de acordo con esa afirmación, eu o que non quero e que cando se este baixando meu telón marche para camerinos triste e arrepentido de non haber intentado ser quen sempre quixen ser, personaxes e animais con poderes sobrenaturais.
A frase “Nunca é tarde” e certa pero eu tamén diría “ Canto mais tarde, menos oportunidades” o que non quere dicir que non o intentes, sempre has de intentalo por moi raro e imposíbel que che pareza , porque a vida son dous días e a veces menos e xa sabes o que non queres que che pase con baixe o telón, pois daquela faino.
E porque ti non? Ti tamén podes ser o que te propoñas, podes ser calquera cousa que queiras, non teñas medo a intentalo, faino, inténtao e veras como te sentes mellor. Os cambios sempre son positivos aínda que tamén os inicios son complicados pero e mellor un inicio complicado que unha vida rutineira.
Abríndose o telón, fai da túa vida a túa propia obra, elixe os personaxes, quen queres ser, quen queres que te acompañe, prantexamento un nó e terás o desenlace desexado tarde o que tarde, confía en min, confía en ti, chegará e cando se baixe o telón iras para camerinos cun sorriso de tranquilidade e aplausos.
Eu vouno facer, e ti?
– A que te adicas?
– Eu a soñar!
Benvid@s o meu blog, nestes intres ainda estou cos últimos detalles para poñelo a funcionar, en poucos días poderedes disfrutar, opinar e participar dos temas, historias, anécdotas e vídeos que se publicarán.
Saúdos e apertas fortes.
Una actriz soñadora
revista online de moda, tendencias, living, música, cine, televisión y actualidad
Working on my Dreams Towards my Destination
Working on my Dreams Towards my Destination
Un blog para la gente que rueda!
El blog de los Curiosos
pablopose actor 